1. |
Ongrijpbaar
03:36
|
|||
Met haar vuisten gebald in de zakken van haar jas
struint ze de straten van de stad af
Ze weet zelf niet hoe lang
Ze weet zelf niet waarheen
Ze zorgt er zelf wel voor
dat ze onzichtbaar blijft
Wie haar niet wil zien, ziet haar niet
Ongrijpbaar – niet zichtbaar – ongrijpbaar
Ieder kind wordt een naam gegeven
Ieder mens is ten diepste gekend
Translation of the lyrics:
With her fists clenched in the pockets of her coat
she roams the streets of the city
She does not know for how long
She does not know where to
She will make sure
that she remains invisible
You won't see her, if you don't want to
elusive - invisible - elusive
Every child is given a name
Every person is deeply known
|
||||
2. |
Drieluik
02:45
|
|||
We lagen elk in ons eigen bed
Het was donker en jij sprak
Onder je woorden klapte in mij het begrip open
als een drieluik
en ik keek in de diepte in elk van de panelen
Ik zag
Ik begreep
Ik begreep alles
Ik kende de ruimte en haar relatie met de tijd
Ik overzag de maat van alle dingen:
De sterren, de stelsels, deze melkweg, het heelal
Jij was 15 en je sprak
en onder je woorden klapte in mij het universum open
Translation of the lyrics:
We were each in our own bed
It was dark and you spoke
As you spoke, understanding folded open inside me
like a triptych
and I looked into the depth of each of the panels
I saw
I understood
I understood everything
I knew space and her relationship with time
I oversaw the measure of all things:
The stars, the galaxies, this milky-way, the universe
You were 15 years old and you spoke
and as you spoke, the universe folded open inside me
|
||||
3. |
Kortstondig
03:57
|
|||
4. |
Het oor
03:18
|
|||
het was jaren later
ze nodigde haar uit om te luisteren
en daarna bleef ze stil
ze luisterde
haar linker oor groeide en groeide
het helde over
haar lichaam begon over te hellen
over de armleuning naar de grond
het oor werd zwaar
en ze luisterde
toen sprak je
warm
en vanuit een ongekende rust
Je weet het toch, mijn kind
dat zei je
en ze schrok
ze trok zich zo snel ze kon
terug uit haar oor
en sloot de deur
Translation of the lyrics:
It was years later
She invited her to listen and then she remained silent
She listened
Her left ear grew and grew
It tilted over
Her body began to lean over, over the armrest to the ground
The ear became heavy and she listened
Then you spoke
Warm and stemming from an incomparable calm
"You know it, my child"
That's what you said
And she shied away
She pulled back from her ear as quickly as she could and closed the door
|
||||
5. |
Draadfiguur
03:33
|
|||
De draadfiguur stut lange stokken met haar stakerige armen
al haar energie gaat in het dragen van het doek
neer valt de stof
de schaduw in de diepe plooien doet een diepgang en verfijning vermoeden
waarvan alleen zij weet
dat ze er niet zijn
Oh, ze is zo alleen
en mag het niet zeggen
ze is zo hongerig dat ze nooit, nooit verzadigd zal zijn
~o~
Onkenbaren
jij en ik
raken elkaar aan
maar ook weer niet
scheppen wij
andere
onkenbaren
Wuiven wij achter plastic vensters
een iel handje
ten afscheid
Translation of the lyrics:
The wire figure sustains long sticks with her meagre arms
All of her energy goes into carying the fabric
The cloth is draped
The shadow in the deep folds
Suggests depth and refinement
Of which only she knows
That they are not there
Oh she's so alone
And can not say it
She is so hungry
That she never, ever will be satisfied
Unknowable
You and I
We touch each other
But then again we don't
We wave behind plastich windows
A meak little hand
to say goodbye
|
||||
6. |
Android
02:55
|
|||
What if I am an android
The best one ever made
And I didn't know
Why aren't you saying anything
Why are you looking at me like that
Which of my memories are re-real
Did we have two children together
Where are they
|
Geluidenfabriek Groningen, Netherlands
Geluidenfabriek is the music of Simon van Weelden.
Simon: Guitar, piano, synths, treatments, composition and production. Erna: lyrics and vocals (2016-2018).
Streaming and Download help
If you like Geluidenfabriek, you may also like: